Memduh ŞENOL

ŞAFAK SÖKERKEN

Şafak Sökerken

Kalbime hasretin çığlığı çöktü
Özlem zulüm oldu belimi büktü
Esasen çileler bana bir yüktü,
Koparsam zinciri sılaya varsam.

Vagonlar kaybolmuş, trenler nerde?
Elemim, azabım tekmili burda.
Gurbet vurgunuyum yolculuk serde
Ferhat gibi varsam, sevdayı bulsam.

Küreler, zerreler neyi ıspatlar?
Elma Dağ''da sardı boran ve karlar.
Bozok Yaylası''nda vadiler, yarlar
Adıma okunan selayı duysam.

Canik dağlarından Cudi''ye doğru
Pir sırrı önünde boynumuz eğri.
Kimler çeksin balam şu zalim kahrı
Azap kazanında belayı vursam.

Kaynak: ''''Güldestenin Gülleri'''' Antoloji

Memduh ŞENOL

Bu şiir toplam 634 kez okundu.
3.10.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı