Cihan Kavaloğlu

Özlem

İçinizden bir şeylerin,
Denizdeki fırtına sırasındaki dalgalar gibi,
Rüzgarın önüne geleni yıkarak estiği gibi,
Yanardağdan lavların fışkırdığı gibi,
Coştuğu oldu mu hiç.
İşte öyle bir gece,
İçimde yanardağlar kaynıyor,
Kalbim fırlayacakmış gibi atıyor,
Duygular gönlümden fışkırıyor,patlıyor,
Yanıyor, yakıyor, yıkıyor.
Bu duygular nedir bilir misiniz?
Din, vatan, millet, bayrak, ana, baba, yar, yavru.
Hepsi birden olur mu? Düşünülür mü hiç?
Böyle insanı coşturur mu hiç?
Eğer bulunduğunuz yer,
Din için; dini hiçe sayan,
Dine uymayan şeylerin, hoş görüldüğü yerse,
Vatan için; vatanın bölündüğü yerse,
Millet için; milletin kıyıldığı yerse,
Bayrak için; bayrağın yakıldığı yerse,
Anaların, babaların, yarların, yavruların,
Ağladığı, ağlatıldığı yerse,
Hakkari’yse, Van’sa, Şırnak’sa, Bitlis’se,
Düşünün bir, Bu duygular durulur mu durdurulur mu hiç?
Şehitleri düşünüyorum ,özeniyorum, gıpta ediyorum,
Alemlerin Rabbi’nin cemalini görmek,
Allah’ım ne büyük mutluluk, ne büyük saadet,
Ey her şeyi duyan ve gören, bana da şehadet nasip et!
Ana, baba kızmayın bana, gücenmeyin bana,
Boyansın bedenim, bayrağımın kızıl kanına,
Ben de ulaşayım ecdadımın kutlu diyarına,
Ben de O Rahmetellil Aleminin yanına,
Varayım Rahmanın ,Gufranın katına.
Bilirim ana yüreğidir, ne kadar ağlama desem de ağlar,
Babalar belli etmez yüreğine taş basar,
Sevdiğim, yavrum hep yolumu gözler,
Bu acı zordur, özleri közler,
Ama bu Garip ŞEHİTLİĞİ, CEMALULLAH

Bu şiir toplam 692 kez okundu.
11.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı