Gürkan Karanfil

EBRULİ

Ebruli gecelerde vazgeçtim sevmekten
Sana uzak bir kentten hasret yüklü mektuplardan
Yazıyorum şimdilerde anılarımı kırıntılarını
İçimde biraz ay, biraz da yıldız vardı

Üstümde karanlık örtüydü gece
Yüzümü sokak lambasının ışığı sardı.
Geçmezdi zaman yaz dilimlerinde
Gündüzleri gözümde umutsuzluk vardı

Ağlardı gözümün yaşı gecelerde
Haykırmak istiyor bendeki seni
Sensiz bir sabaha uyanıyorum
İçimde terkedilmişliğin sızısı vardı

Bakardım boş, ıssız tenhalara camdan
Bölünürdü uykusuzluğum gece vardiyalarında
Herkes dolanırken tatlı rüyada
İçimi kâbustan bir film sardı...

Bu şiir toplam 657 kez okundu.
13.04.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı