Okan

BİTMELİYİZ

Vermesen de olur ümitlerimi geriye.
Yaşıyorum hala yaşaya bildiğim kadar seni içimde
Ve artık yoksun ve bir daha olmayacaksın.
Gülüşlerimiz, sevişlerimiz, umutlarımız
bir daha üst üste binmeyecek mutluluktan yana.
Aşka dair bildik ne varsa bünyemizde sevdanın,
belki körelteceğiz geçici bir zaman, belki de
sileceğiz sonsuza kadar kalbimizden;
ve sonu nereye kadar varıyorsa artık.
Bir daha ne sen ben olacaksın nede ben sen.
Belki ikimizde aynı anda ama ayrı yerlerde,
aşka, sevgiye ve bildik ne varsa künyemizde mutluluğa
dair, lanet kusup üstüne, köküne kibrit suyu diyerekten,
ansızın, bir anda, son bir sigara daha
yakıp zulasından ayrılığın; sıkacağız beynimize
son kurşunlarını bu kara sevdanın.
Ama bir anda bitmeli yaşamımız. Hiç acı çekmeden, bir solukta bitmeli.
Yaşadıklarımızın film şeridi geçmeden son makarasından yaşamın;

Bir anda bitmeliyiz işte.
Ama ikimizde aynı anda, ama ayrı yerlerde

Bitmeliyiz...

Bu şiir toplam 503 kez okundu.
7.04.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı