Bilge Ergin

SENDEYİM

Sendeyim…
Fena halde yarım ve sana hayat veren zerrelerin
Her birindeyim…

Ben senin ölümündeyim.
Kefenine değecek ellerin her birinde
Savrulmuşken saçlarım,ellerin ruhumu boyarken ölüme …
Sendeyim..
Fena halde bozguna uğramış
Çorak,sakin ama kırıkları
ayaklarıma batan bir aşkın son demindeyim.

Nasıl ki akar kağıda mavi mürekkep
Doyumsuz…
Kağıt nefes aldıkça
Bir nefes ,bir nefes daha
Kağıt mavinin buğusuna doymadıkça
Kalemin mavisi kurudukça
Bir kez daha bir kez daha
Dudaklarındayım …
Beyaz kuğu son şarkısını söylediğinde
Gözlerinden ben düştüğümde yaş yerine gözlerindeyim…
Kelemimim ucundaki kırık gölgede
Bir gövdede hayat bulan papatyaların her birinde…
Vuslatına damga vurulmuş sohbetlerin
Tam göbeğindeyim …

Sendeyim…
Çığlıklarına yankı olamadığım bir çölde
Belki de başı kırık,gözlerinde baharın yarım kalmış günleri
Ve saman kağıdı defterine son şarkısını söyleyen
bir kuğunun acı çizgisindeyim.ama ben sendeyim .
fena halde yarım
ve sana hayat veren zerrelerin her birindeyim .

sen odamın duvarındaki beyaz kağıtta
yâda ellerime aşina kadife bir kesede…
Sonsuzluk dansını provasını yaptıkça
Karanlık salonlarda…
Valslerime ayak uydurdukça senin
eşsiz yüzün bu odalarda…
yalnızca bir beden değil
bana gelen bir huzur oldun
portrelerde aşk çizen bakışlarınla

şimdi söyle bana ey sevgili
alır mı bu sevdayı okyanuslar
şaşmaz mı kainatın düzeni
yosunlar deniz ortasında benim efkarımla bir bir kururlar
şimdi söyle bana ey sevgili
nasıl adım atar bu ayaklar
bilir ki yoksun bu yoların sonunda hiçbir zaman .

buradayım …
ikimize nefes veren bir gök kubbede .
şükürüme ne eklesem sendeyim ….
Fena halde ıslak bir enkazın içindeyim…
Sendeyim…ölümdeyim
Aşkını beyaz kefene nakış diye işleyenlerin her birindeyim .
Sendeyim …
Ölümdeyim…

Bu şiir toplam 786 kez okundu.
4.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı