Busenaz Nazilli

Sensiz

Canım...
Canım, biriciğim, herşeyim
Bu sabah mevsimin ilk karı yağdı şehre
Nasıl beyaza büründü her yer bir görsen
Bu sensiz yağan ilk kar
Dışarıda yanlız üşümedin ya
Pencerimin önünde kar tanelerine dokunmaya çalıştım
Sonra yine seni düşündüm meleğim
Kar taneleri gibi avucumda eriyip gittiğini
Çok özledim biliyormusun
Sende beni özlüyormusun
Hep ilklerle yaşıyorum
Senden öncesi senden sonrası diye iki ayrı hayat
Sensiz yağan ilk kar,ilk yağmur
Sensiz doğan ilk güneş
Her ilki yazıyorum defterime tarihleriyle
Bu benim senden sonraki hayatım
Biliyormusun aşkım çok içim acıyor
Aynalara bile bakamıyorum sensiz ilkler çoğalmasın diye
Ama gün be gün çoğalıyor bitanem
Zaman acımasızca akıp gidiyor
Yaşadığın hayatta ne kadar mutluyduk canım,bitanem
Yakışmadı o gencecik bedene toprak
Yaşıyorum bitanem söz verdim sana
Yaşıyorum işte yaşamak buysa senden sonra
Bugün gelemedim yanına yollar kapalıymış
Ama kalbim seninle bitanem
Umarım üşümüyorsundur,korkmuyorsundur
Yaşıyorum aşkım merak etme
Yaşamak sadece nefes alıp vermekse

Bu şiir toplam 474 kez okundu.
3.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı