Aşkın YILDIRIM

ŞEREFİNE KALDIRDIM

SENİ DÜŞÜNMEKTEN CANIM GECELERCE UYKUSUZ KALDIM
NE GEÇTİ ELİNE SÖYLE BAK YİNE YALNIZ KALDIM
İÇERKEN RESMİNE BAKARAK SANA DAHADA ÇOK BAĞLANDIM
GÖZYAŞIMLA DOLDURDUM KADEHİMİ SENİN ŞEREFİNE KALDIRDIM

BİTMEZ SANMIŞTIM BU SEVDAMIZ NASILDA YANILMIŞIM
SENİ SEVİYORUM DEYİPTE GÜLÜŞÜNE İNANMIŞTIM
BEN SENİ HİÇ SEVMEDİM KUL OLUP SADECE SANA TAPTIM
GÖZYAŞIMLA DOLDURDUM KADEHİMİ SENİN ŞEREFİNE KALDIRDIM

FERYAT ETMEK BOŞUNAYMIŞ BUNU GEÇTE OLSA ANLADIM
SEVİYORUM DEMEK GÜNAHMIŞ SONUNDA FARKINA VARDIM
RESMİNİ YIRTIP İÇİMDEKİ SÖNMEYEN ATEŞİNLE YAKTIM
DOLDURDUM SON KADEHİMİ SENİN ŞEREFİNE KALDIRDIM

DÖNSENDE GERİ AÇILMAZ KİLİTLİDİR ARTIK KAPILARIM
TAPSANDA SEVGİLİM BOŞUNA BEN O DEFTERİ ÇOKTAN KAPATTIM
SENİ SENSİZ YAŞAR KALBİME TAŞ BASARIM
KADEHİMİ KALDIRIP BEYNİME BİRDE KURŞUN SIKARIM

17\04\2004

Bu şiir toplam 787 kez okundu.
26.01.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı