Süheyla Kurnaz

Umutsuz Sevdam

Coşkun sulara kapılıp giden,
Yakalayamadığım Sevdam!...
Bir umut, sıcak bir kucak
Bir nefes kadar yakınsın bana.
Semanın en ücra yıldızı kadar da uzak.
Ümitlerim beyhude olsa da
Sevdam yangın yeri, kor ateşlerde.
Damarlarım çekiliyor o sonsuz bakışınla
Gözlerin ele verecek sevdamızı
O gözler ki,
Baktıkça çaresiz ve derin bakıyor...
Farkında mısın?
Ne kadar korkuyoruz ve titriyoruz?
Yüreğimizdeki ses cesaret edip,
Seviyorum diye haykıramıyor sevdamızı...
Yasak aşkımızda ufkun sonsuzluğu
Kavuşamamanın acıları yatıyor.
Yıkılmış, viran olmuş nacar gönlüm
Yürek sancısını,
Ancak yıldızlarla paylaşabiliyor.

Açtım ellerimi yaradana,
Güneşin ilk ışıkları sadeliğinde,
Yağmur damlası duruluğunda,
Kar tanesi özgürlüğünde
Sevdamız olsun istedim...
Ne çare Gülüm? ,
Bir türlü uzanamadığım ay kadar uzak,
Ecelim kadar yakınsın bana
Sen yeter ki yakınımda ol gülüm
Yasak aşkımızla, böylede mutluyum...




Süheyla Kurnaz - 05.05.2005

Bu şiir toplam 503 kez okundu.
23.12.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı