Nazım Hikmet Ran

Kar Yagiyor

Lambayi yakma, birak,
sari bir insan başi
düşmesin pencereden kara.
Kar yagiyor karanliklara.
Kar yagiyor ve ben hatirliyorum.
Kar...
Üflenen bir mum gibi söndü koskocaman işiklar...
Ve şehir kör bir insan gibi kaldi
altinda yagan karin.

Lambayi yakma, birak!
Kalbe bir biçak gibi giren hatiralarin
dilsiz olduklarini anliyorum.
Kar yagiyor
ve ben hatirliyorum.

Bu şiir toplam 838 kez okundu.
27.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı