M. Engin Karatay

Bizim Sevgimiz

Herkes barda pavyonda, eğlenip de coşarken
Uçkurunun peşinde, doludizgin koşarken
Kendini kaybedip de, hudutları aşarken
Efendice dürüstçe, sevdik diye suç oldu...

Densiz zübbeler gibi, zıplayıp oynamayız
Her güzeli görüp de, salçalı kaynamayız
Doksan-altmış-doksana, sırvanıp yaynamayız
Biz helâl süt emmişiz, anlattığım kaç oldu?

Çocukluktan almışız, bu köklü terbiyeyi
Ölüm içre yaşayıp, kollarız telbiyeyi
Azmak dâim getirir, mahvı ve tecziyeyi...
Bilgeler nasihâtı, başımıza tâc oldu...

Gönül eğlendirmeyi, nâ-hoş âdet belledik
Allah Emrin tutup da, gelinleri telledik
Besmeleyle hâtunun, zülüflerin elledik
Gayra tevessül eden, nazarlarda aç oldu...

Karac''oğlan âşıktı, ama Rabbin bilirdi,
Mecnûn, Leylâ uğruna, aceb neden delirdi?
Fuzûli şiir yazsa, dilber cehde gelirdi
Şimdi aşklar sevgiler, bel altı ve kıç oldu...

İstanbul - 12.07.2000 00:45

Bu şiir toplam 634 kez okundu.
19.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı