Berat Sarı

EBASİ

Sanki gözümü ilk açtığımdan beri vardın.
Sanki sensin bu Dünya hiç olmamış gibiydi.
Parçaları birleştirdiğin zaman biz,
Dağıttığım zamansa sen ben oluyorduk.
Yanımda yürüdüğün yolları çiziyordu gözlerim
Umudum;soğuk havada atkım,karanlıkta ışığım oluyordu.
Yanan ateşin saçılan kıvılcımlarıydım.
Söndüğü zaman ışık,perdem Ay'ı gösterecek kadar sahteydi.
Sökülen düğmenin dikildiğini görmek gerçek olmadığının kanıtıydı.
Ellerimiz tek el olduğu zaman
Ressam Leyla ile Mecnun'u kıskandıran bir resim çiziyordu aslında.
Oysa ki ben ne bilirdim o resmin çalınacağını.

Bu şiir toplam 510 kez okundu.
4.02.2014 15:08:50

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı