Nevzat Acar

insanlık

uzaklarda çok uzaklarda
unutulmuşluğun karanlık dehlizlerinde
koleradan ölürken çocuklar
hergün ekranlarımızda
estetik suratlı maymunlar
uzaklarda çok uzaklarda
dipsiz kuyuların içinde
açlıktan ölürken çocuklar
kuş sütünün olduğu masalarda
ağızdan akan salyalar
uzaklarda çok uzaklarda
fosfor bombalarından yanarken çocuklar
bizim gözlerimizi yaşartır
mangaldaki sucuklar
uzaklarda çok uzaklarda
yitip gitmiş hayallerin gölgesinde
sığınak delen bombalarla
yıkılırken insanlık
yarasalar çok mutludur
artık dünya karanlık

Bu şiir toplam 872 kez okundu.
10.08.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı