Gürkan PAYDAŞ

Kimliksiz

Ne gariptir değil mi?
Hüzünlerimin sebebi sen
Gözyaşlarımın sebebi sen
Belki bir mutluluk gayesiyle çaldın gönül kapımı
Sorgusuz, sualsiz aldım seni gönlüme
Ortalık dağınıktı biraz, tozluydu, buruktu...
Geçmişin çatlaklarıyla doluydu duvarları
Elele verip yeniledik benliğimi
Hamuruma biraz sen kattım
Akrep yelkovandan kaçtıkça ben sen oldum
Şimdi aynadaki suretim sern bakıyor
Nemli gözlerimden sen damlıyor
Bir gidişin bozgunluğuyla yerle bir oldu kimliğim
Senliğin izlerini takip ederek benliğime ulaşmaya çalışyorum
Yalnızlığımın odalarında kayboluyorum
Boğuluyorum, ölüyorum, yeniliyorum...
Sensizliğin acizliğinde eziliyorum...
Biliyorum bir daha asla gelmeyeceksin
Ve biliyorum ki senli kimliğimi kaybetmekten çok korkuyorum...

Bu şiir toplam 399 kez okundu.
14.09.2012 10:11:57

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı