urfalim cesur

yokluk

yokluk herşeye benzer' bir sanatı andırır-
yıkılan kapıların sadece ve sadece resimleri çizilir,
boyasız duvarsız çatısız bir ev gibi
yokluk en çokta sana benzer..

... yokluk benim gibi suskun' sessizligi getiren dilimi dondurandır-
başladıgım her sözün bitişidi sadece ve sadece beni susturur,
yokluk seni konuşturandır...

kasup kavuran yokluk soguk bir mevsim gibi- keskin ayaz
oylaması yok yagmuru yok- kar içinde güneşti yokluk-
ve yokluk oyulmamış bir topraktı
nemsiz ılıksız bir ses ti en çokta seni üşütür yokluk...

düşleri kafesleyen' özgürlügü yetirmekmiş yokluk-
seni nasıl tutabilirdimki? kanadı olmayan kuş gibi-
yokluk süratla koşan giden bir vedaydı- tutamıyordum-
yokluk senin gibi hoşçakal demekti...

ve yokluk yüzü kırışmış' yaşlı bir ölüm gibi-
oysa benim için genç bir savdaydın hani?
yokluk içimdeki çocuklugu öldürmekmiş-
yokluk....

Bu şiir toplam 880 kez okundu.
29.01.2012 19:34:22

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı