Cemal Kaya

YAR ÖLDÜM DERDİNDEN,BANA BİR ÇARE...

Divane gönlümden yine sen geçtin,
Acıyı yok edip,gülüşü seçtin,
Aşkın ateşini gönlüme saçtın,
Yar öldüm derdinden bana bir çare...

Yokluğun çektirir bana durmadan,
Gelişin çok güzel nazlı turnadan,
Bana bir tas su ver,ölüm vurmadan,
Yar öldüm derdinden bana bir çare...

Can gülüşün beni çıkardı dağa,
Girmez oldum gayri dünyevi bağa,
Hem ölüye vardım hemi de sağa,
Yar öldüm derdinden bana bir çare...

Hayalin gönlümden bir dakika gitmez,
Gönül yarası bu merhem gerekmez,
Tabipler birleşse yaram iyi etmez,
Yar öldüm derdinden bana bir çare...

Eriye eriye kemiğe döndüm,
Kız senin derdinden vallahi öldüm,
Aynaya baktım da kendime güldüm,
Yar öldüm derdinden bana bir çare...

Cemal gibi düştüm aşkına gülüm,
Savrula savrula kalmadı külüm,
Alem bülbül oldu tutuldu dilim,
Yar öldüm derdinden bana bir çare...

CEMAL KAYA

Bu şiir toplam 2.179 kez okundu.
11.11.2011 19:48:07

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı