Seyfi Karaca

Bazan da Divanelerden İnsan Olur

Boşu yok böyle vuruluşun
Can evinden seven seveni
İnsan...
Bağrını kalbine
Kalbini hayata siperle
Aşka vurulu bir kuşun yuvasıdır orası ne akar ne kokar
Güldür
Diken bağında meskeni olan bir tüttümüydü
Suya sızar, toprağa yağar, çöle siner,
Bazan insan olur, dilleri destaaaan destan
Deli divanelerden konuşur

Seyfi Karaca..........Haziran / 11

Bu şiir toplam 634 kez okundu.
24.06.2011 16:08:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı