nurten aşkar

yetim

Anne baba nedir bilmeyiz Çünkü biz yetimiz Annesi babası tarafından çaresizce terk edilen, Sonra hayatlarını sokakların kuytu yerlerinde geçiren Çaresiz,kimsesiz çocuklarız biz Bir anne bize çok Yalnız, yaoayalnız kalmaya muhtaçız Hayatta aile,ilgi,mutluluk ne bilmedik Hayatımızın çoğunu bir yurtta geçirdik Ağızımızaanne kelimesini hiç almadık Anne diyebileceğimiz bir insan YOOK Saçımızı okşayacak,bizi öpüp koklayacak Bir annemiz yok Yetimiz biz çaresiz,kimsesiz Herkes tarafından küçümsenen ve ezilen biz Bi sokaka arkasında öldürülen biziz Küçük yüreğimizde büyük hüzünler taşıyan yetimleriz... Yetim,yetim ve yine yetim Suçumuz yok,anne babamızında suçu yok Suç hayatın,bizi yetim bırakan hayatın Harafta bir anne çocuk biz sadece çocuk, Her an gözlerimiz çaresizce anne baba arar Biz bir anne şevkati bekler Siz anne-baba katili olur Bir ocağı yakarsınız Biz yetimiz Çaresiz,yalnız,kimsesiz,ilgisiz ve mutsuz En önemlisi anne ve babasız Hayat sizin yaşamaya değer Yaşayın,her zaman gülücükler saçın etrafınıza Ama unutmayın ki biz yetimler Bir yetimhane penceresinden Sizi her zaman sessizce izleyeceğiz...

Bu şiir toplam 759 kez okundu.
1.10.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı