ARMAĞAN TOPGAÇ

İMKANSIZ SEVDAM

MERHABA, İMKANSIZ SEVDAM.
“MERHABA ÇÖLÜN ORTASINDA AÇMIŞ NARİN YAYLA ÇİÇEĞİ
VE ÖMRÜMÜN EN HAZİN HİKAYESİ… MERHABA….

NASIL DA BAĞLANMIŞTIM SANA ÖYLE,
KALBİMİN O ISSIZ ÇÖLÜNDE FİLİZLENEMEYECEĞİNİ BİLE BİLE…

BELKİ DE ÖMRÜMÜN EN GÜZEL SERABIYDIN,
AÇMIŞ, DURUYORDUN ORDA, EN GÜZEL HALİNLE,

VE DUMADAN SANA KOŞUYORDUM
SANA YETİŞEMEYECEĞİMİ BİLE BİLE…

NE KADAR DA KOŞSAM,
ARAMIZDA AYNI MESAFE.

VAZGEÇECEK OLSAM HER DEFASINDA
DAHA Bİ GÜZEL GÖRÜNÜRDÜN GÖZÜME.

VE NE SEN SOLDUN
NE DE BEN VAZGEÇTİM SANA KOŞMAKTAN….

BELKİ DE BİLİYORDUM SERAP OLDUĞUNU,
YA DA İNANMAK İSTEMİYORDUM BUNA.

DURSAM, KAYBOLURSUN BELKİ DİYE
KOŞUYORDUM SANA DELİCE…

OYSAKİ BİLİYORDUM SERAPLARA YAKLAŞINCA KAYBOLURLAR DİYE;
AMA BEN SENİ SERAP DEĞİL; GERÇEK SANIYORDUM
VE SEN DAHA SANA YAKLAŞAMADAN KAYBOLDUN...

NUXRUTLU ARMAĞAN

Bu şiir toplam 718 kez okundu.
8.08.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı