Kadir KARAMAN

ACILARLA AYNI ADRESTE

Esirmiş bahar,
başka bir zaman diliminde
canım yanıyor şimdi
yalnızlıklar ikliminde.
Gözlerim çiçeklerin özlemiyle sancılı
yüreğim kanıyor şimdi
insafsız ayrılığın elinde.

Her zaman olduğu gibi
gitmeyen sızılar göğsümde.
Aldığım ve verdiğim nefes acılı;
ne kadar saklansam da
buluyor beni
eliyle koymuş gibi, hatıralar, her yerde.

Beklentiler çölünde
sevgi tortularıyla oyalanıyor yüreğim.
Duygularım çelişkilerle savaştayken
bilmiyorum kaçıncı kez
vurulup yere düşüyor
hercai mevsimler kelebeğim.

Ben sevgiye muhtacım
istemiyorum hüzün
sevilmeye acım
reddediyorum,
elem geliyor deste deste…
ilgi ve şefkat tek ilacım
vermeyi düşünmüyor kimse.
Bâzen gözyaşımda görünüyor
hayaliyle bâzen
gezintiye çıkıyor canımda âheste âheste.

Ümit dolu
“mutlaka gelecek…
gelmeli bir gün” diye
bekliyorum
bâzen rastlantı yerimiz
ya bir hüzünlü şiir
ya bir dokunaklı beste
karşılaşıyoruz sık sık
ve ayrılıyoruz
bir daha karşılaşmamak dileğiyle
acılarla aynı adreste.

21.04.03

Bu şiir toplam 534 kez okundu.
28.07.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı