Mesut EROL

Üzüntülü Biran

Beklemekten sıkıldım,
Her gün onu düşünmekten.
Yirmi dört saatte bir,
Ölüp dirilmekten.
Yüreğim artık sığmıyor,
Çıkmak istiyor yerinden,
Zorla kafese kapatılmış serçe gibi,
Çırpmıyor, özgür olmak istercesine.
Dayanamıyorum bu feryada,
Üzülüyorum ama nafile...
Olmuyor, yapamıyorum...
Mum gibi ateşimle eriyorum,
Biliyorum beni unuttu...
Belki de hatırlamak istemiyor.
Göremediğim her gün matem dolu, ağlamaklı...
Olmuyor onsuz olmuyor,
Ama elimden bir şey gelmiyor.
Göz pınarlarım kurudu,
Yinede umut ve hayat vermiyor.

Bu şiir toplam 447 kez okundu.
28.07.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı