kadir hacıoğlu

o anda

HANİ AKŞAM OLUYOR , VE SEN GİDERKEN BEN ARKANDAN BAKAKALIYORUM YA ;
BÜTÜN IŞIKLAR SÖNÜYOR ÇEVREMDE
GÖZLERİM KAPAKLARINI TAŞIYAMAYACAK KADAR YORGUN AMA , SANA KİLİTLENİYOR ADETA.
BİR BEN KALIYORUM KARANLIKTA , BİR DE KULAKLARIMDA ÇINLAYAN TOPUKLARININ SESİ.
HER YERE VURUŞLARINDA BENDEN BİR ADIM DAHA UZAKLAŞIYORSUN...
BAĞIRMAK İSTİYORUM ARKANDAN AVAZIM ÇIKTIĞI KADAR GİTMEEEE...
AMA SOLUĞUM KESİLMİŞ SANKİ,KELİMELER BOĞAZIMA DÜĞÜMLENİYOR , GIKIM ÇIKMIYOR...
YUTKUNMAK BİLE İMKANSIZ OLUYOR ARTIK.
KOŞUP DURDURAYIM , BOYNUNA SARILAYIM DİYE DÜŞÜNÜYORUM ,
AMA AYAKLARIM YERE ÇİVİLENMİŞ ADETA KIPIRDAYAMIYORUM.
KALP ATIŞLARIMI DUYMAKTA GÜÇLÜK ÇEKİYORUM.
YAVAŞLIYOR , YAVAŞLIYOR...
GÖĞSÜMDE BİR ACI BELİRİYOR , BIÇAKLAR SAPLANIYOR SANKİ.
DİZLERİM TİTRİYOR , BEDENİMİ TAŞIYAMIYORLAR...
VÜCUDUM AĞIR GELİYOR ARTIK...
SONRA GÖZLERİM DOLUYOR.
O KADAR DOLMUŞLAR Kİ TUTAMIYORUM GÖZYAŞLARIMI.
YAVAŞÇA SÜZÜLÜYORLAR YANAKLARIMDAN...
BİR , İKİ , ÜÇ , DÖRT... BIRAKIYORUM SONRA SAYMAYI.
HANİ SAVAŞTAN YENİK ÇIKAN VE TUTUKLANAN ESİRLER OLUR YA ;
ONLAR MİSALİ DİZLERİMİN ÜZERİNE ÇÖKÜYORUM O ANDA...
BENDE SENİN ESİRİN OLUYOR ,BENDE SANA TUTUKLU KALIYORUM...
BEKLİYORUM...
ÇÜNKÜ ; ARTIK YANIMDA YOKSUN.
ZAMAN DURSUN , DÜNYA DURSUN...NE OLACAKSA OLSUN...
YETERKİ SANA OLAN HASRETİM BİR SON BULSUN...DİYE,
AMA NAFİLE NE KARANLIK AYDINLANIYOR NE DE YALNIZLIĞIM BİTİYOR.
HER NEKADAR ACISA DA DİZLERİM YAVAŞ YAVAŞ DOĞRULUYORUM.
ELLERİMİ CEBİME KOYUP OMUZLARIMI HAFİFÇE YUKARI KALDIRARAK BOYNUMU GÖMÜYORUM VÜCUDUMA.
SONRA ARKAMI DÖNÜP SESSİZ SAKİN DÖNÜP ARKAMI GİDİYORUM KARANLIKTA.
BİR BEN BİR DE HASRETİM...

k@dir 2010

Bu şiir toplam 768 kez okundu.
18.07.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı