sedanur yiğit

SONSUZLUK

..Bedenimi arıyorum;
Yağmurlu sokaklarda..
Benliğimi arıyorum;
Karanlık bir zindanda..
Ruhumu aryıorum;
Bilinmeyen mezarlıkta..

Sevdiğimi arıyorum;
Kayıp şehirlerde...
Ama bir türlü bulamıyorum,
Her nedense..
Keşke, keşke hiç yitirmeseydim de;
Sensizlik
Gerçeğiyle karşılaşmasaydım..

Keşkelerim ne kadar;
Bilmiyorum ama,
Hayatta en büyük
Keşkem;
Keşke seninle karşılaşmasaydım,
Keşke unutabilseydim
Olmuştu!..

Ama artık rahatım!
Seni unuttumya;
Bedenimi de buldum,
Benliğimi de,
Ruhumu da..

Hayat meğerse buymuş..!
Önce seversin,
Sonra umut bitince;
Çeker gidersin!
Aşkını kalbindeki;
Toprağa gömersin,
Hayatın kumarı bitince de;
Sen toprağa girersin!..

İşte o zaman;
Bedenini de bulursun,
Benliğini de,
Ruhunuda,
Sevdiğini de..
Belki de hiç bulamadığın;
Özlemi,özgürlüğü,
Sonsuzluğu(bulursun)..!

Bu şiir toplam 413 kez okundu.
18.07.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı