Cemil Ateş

GÜLLER NEDEN AĞLAR...

Selam olsun
Aşılmayan dağlara...
Adım adım sırtımda cephane,
Günlerce,
Gece gündüz demeden,
Meskenim olan dağlara...
Biliyorum aşkım
Sen gün sayarsın.
Bense unuttum günü ayı.
Bizde gün sayılmaz ki,
Şafak vardır,
Sevdalı
Zaten
Terhisimede çok az kaldı
Son
Şafak
Yirmibir.
En az senin kadar sevdiğim,
Bu dağlardan nasıl ayrılacağım bilmiyorum.
Bu dağlar bizim yuvamız,
Şehirlere
Biz
Nasıl sığarız,
Nasıl alışırız,
Bilmem ki...
Hepimiz,
Her gün,
Yeniden doğar,yeniden yaşarız.
Güneşin doğuşunu,
Yoldaşımız yıldızların kayboluşunu,
İzleriz.
Ama
Sevdam;
En çok,
Hasretlik varya...
Bize düşman kurşunu değil
o hasretlik koyar.
Sevgililerden gelen o mektuplar,
Her birimiz de ayrı ayrı sevda
Ayrı ayrı
Anılar
var.
Sana;
daha önce yazmıştım.
Bir daha hatırlatayım.
Bu dağlarda kardelen çiçekleri vardır.
Sabah rüzgarlarıyla şebboy kokuları gelir.
Hele;
Zirvelerde açan,
Güller var ya...
Sarı,beyaz,kırmızı.
Rengarenk.
Kimi açılmış, kimi de goncalarını saklar.
Göz yaşı dökmek için
Güller;
Şehit bekler.
Bilirmisin sevdam...
Şehidime;
İlk önce bu dağlardaki güller ağlar...
Kaç kere şahit oldum.
Vatan için vurulmuş yüreğin,
Üstünde hep bir gül vardır.
Hep ağlar hep ağlar...
Renk katar şehidimin kanına,
Alkırmızıya boyar,
Misler gibi kokar.
Doyum olmaz sefasına.
Vasiyetim olsun sevdam...
Sende bu güllerden al,
Sakın ben şehit olursam ağlama.
Kabrime bu güllerden koy yeter.
Bilirmisin aşkım;
Şehide
en çok
Bu dağlarda açan
Güller
Neden
Ağlar...?

c.a
Türkiye
26.06.2010


tyana

Bu şiir toplam 608 kez okundu.
18.07.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı