Mine Kırelli

yeniden doğuşun kanıtısın sen

Seni aklıma getirdiğim vakit bir şehir doğuyor sessiz sedasız ve yeni güne hazırlanıyor tüm nefesler
Yorgun bir çocuk uzanıyor gökyüzüne bir tutam bulut alıyor eline tozpembe
Derken bir balıkçı meyhanesinde son rakısıyla bir adam hazırlanıyor yeni bir geceye
Bir köşede ispanyol müziği çalıyor
Ve martılar gemilere selam verirken simit kokuyor denizler.
Çaylarını yudumluyor insanlar
Bir dilenci el açmış para dileniyor seni düşündüğümde
Bir tiyatro oynanıyor akılda roller yeni hayatlar gammazlanıyor ruhun derinliklerinde
Bir aşk külleniyor bırakılıp gidilen yerde
Ve o ağacın masalları anlatılıyor o ağacın altında tükeniyorken sevdalar
Anımsarken gözlerini bir şimşek bir gökgürültüsü ürpertiyor yüreği
Yağmur kokusu kokuna karışıyor
Sen yağıyorsun koca bir şehre, terin karışıyor tenime
Ve dans ediyor birileri o yağmurda
Birileri ağlıyor
Uçurtmalar kayboluyor ve zinaya karışıyor bedenler
Tanrı gülüyor halimize
Bir insanlık yok oluyor seni düşünürken
Bir İsa doğuyor yaratılıyor oyun yine
Yeniden

Bu şiir toplam 558 kez okundu.
12.12.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı