Kemter Baba

çiçek demeti

Seni sabahyıldızı ile hatırlıyorum
FARK ETMEZ GECE GÜNDÜZ HABERSİZİM DÜNYADAN
Emin değilim kaç gün uykusuz kalıyorum
İLMEK İLMEK ÇEKİLİYOR DAMARLARIMDAN KAN

Nazende hallerin hep gözümde canlanıyor
GÖĞSÜMÜ TİTRETİRDİ YEMYEŞİL BİR BAKIŞIN,
İsterdim ki beni seviyor musun diye sor
ELBETTE DERDİM HER ZAMAN DÜN BU GÜN VE YARIN

Sıralanmış zihnimde bütün hatıralarım
NASIR TUTTU BEYNİM HER AN SENİ DÜŞÜNEREK
En son söylediğim cümleyi hep hatırlarım
ÖMÜR YETMEZ SENİ SEVMEYE BİN ÖMÜR GEREK

Vicdanın mı yok bu umursamazlığın neden
ZANNEDİYOR MUSUN Kİ BEN SENSİZ YAŞIYORUM
İyiden iyiye dermandan düştü bu beden
DENİZE GEREK YOK BİR DAMLADA SÖNEN KORUM

Yeşil bir yaprak bile bana senden bir haber
ECEL DAHİ YEŞİL KAFTANI İLE GELECEK
O gün dudaklarımdan dökülen birer birer
MUTLULUĞU KAYBETMİŞ BİRİNDEN SON BİR DİLEK

Rastlarım belki diye hep dua ediyorum
İNAN BU SEVDA DEĞİL BAŞKA BAMBAŞKA BİR İŞ
Umutsuzca gönlüme unut artık diyorum
RUHUM DERBEDER GÖNLÜMSE ÇILGIN BİR DELİYMİŞ
Meğer aşk denilen şey bir çiçek demetiymiş

Bu şiir toplam 565 kez okundu.
22.09.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı