mustafa caymaz

ÂCİZ

Doğduğumda kulağıma okudular ezan
Duyduğum en muhteşem kelamdı
Allah-u Ekber, Allah-u Ekber dedikçe okuyan
Ağlamalarım Rabbime duyulan şükrandı

Beni çıkardın karanlıklardan aydınlığa
Annemi hizmetkâr ettin şefkatinle bana
Rızkım hazırdı geldiğimde dünyaya
Rezzak ismin nasıl da yetişti imdadıma

Her şeyi fazlasıyla verdin
Ben istemesini dahi bilmezdim
Sen ne büyük Rabb’ül Âlemisin
Kimseyi kendi kaderine terk etmezsin

Ey malın, mülkün tek sahibi
Bebekliğimde âcizdim her şeyi bana sundun
Büyüdüm itiraz ederim ki yine acizim
Sen boyun büken âcizleri çok seversin

Değişmez kural bu dünyada
Yeni doğmuş bebeği bir düşün
Yediği önünde, yemediği arkasında
Şimdiki yaşantınla bebekliğini kıyasla

Âcizim, fakirim, zillet sahibiyim
Kudretli sensin, zengin sen, izzet sahibisin
Bu kul tarifi böyle etsin
Sen sahibimsin muhafaza et beni Rabbim!

İnsanım insanlığı seninle buldum
Hiç oldum, hiç oldukça varlığı buldum
Aklım, şuurum, itibarım yanında hiçtir
Sen Rabbimsin istersen beni diriltme bitir

Karışmayın eleştirmeyin bunlar tercihim
Cennet sizin olsun ben Rabbimi isterim
Ruhum onsuz en an ızdıraptadır
O razı olsa bu kul cehennemde zevkle kalır

Bu şiir toplam 595 kez okundu.
14.06.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı