binali yıldız

DUYULMUYOR ÇIĞLIKLARIN

‘’Allahım çocuklarıma iyi bak ,’’
Onlar daha çok küçüktür . ‘’
Diyordu Gazze’li anne.
Zor tutunuyordu yanındakilere,
Elleri el değil, ayakları ayak değil,
Fosforlu bombalar delik deşik etmişti tenini;
Ama yine de dimdikti , kulluğunun bilincinde .
Kocasının , oğullarının , kızının mezarının başında ,
Param parça olmuş parmaklarıyla toprağını severken,
Gökten bölük bölük lanetler indi semadan ,
İnsanlıktan , medeniyetten yoksun İsraillin yüzüne .

Beri yandan masmavi iki göz dikilmişti semaya ,
Yağmurla birlikte ağıtlar akıyordu göklerden .
Daha birkaç dakika öncesinden mutluluktan uçarken ,
Şimdi kanatları kırılmış , bir sürgündeydi öz vatanında .
Ne yar kaldı , ne yer kaldı maziden .

Kalpler dondu , vicdanlar yerle bir oldu aniden ,
Caniler tek tek çıktı safari avına .
Hatıra resimler çekildi , katliamlarını kanıtlamak adına.
Senaryosu hazırlandığı gibi uygulandı bir bir ,
Efendileri zevk aldı , obur bedenleri doymadı bebek kanına.

Ey dünyanın efendileri , ey sömürmeyi şiar edinen kodamanlar ,
Dünya size dar geldi zar , yüklendiniz kemikli bedenlere ,
Uygarlıklar , dinlerin barışı adına hep yaptınız bunları ,
Öyle ya ( !....)
Ey gafiller , hangi medeniyet, hangi din emrediyor bunları ,
Bunları siz uydurdunuz bölük bölük tümen tümen .

01.02.2009
Binali YILDIZ

Bu şiir toplam 821 kez okundu.
12.04.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı