Mesut Yokuş

Gel!.. Varlık Sebebim

Ağlıyorum… hıçkırık hıçkırık
Kelimeler suskun,dallarım kırık
Mübtelasıyım hasret kokan yolların
Sımsıcak saran kolların…
Yürüyorum.. yanık bağrımla
Sol yanıma gömdüğüm ağrımla

Duymuyorsun beni…
çünkü yoksun yanı başımda
Belki varlık perdesinin ardında
Sen de benim gibi haykırıyorsun
“buradayım.. gel gel..”
“gel varlık sebebim” diye
Gel! Tüm düzenlerim karmaşa içinde
Boğuluyorum cevapların “hiçç”inde

Gönül tellerim titrek
Ellerim titreyerek
Sana gel diyorum
Gelmediğim her gün
Ömür sermayemden yiyorum
Gel!Ömrüme ömür kat,
Tadını bulsun her tat..
Kaskaranlık bitmeyen gecemde fecrim ol
Havama,toprağıma,suyuma düşen cemrem ol
Hayat sende bulsun demini
Bitirsin sensiz yılların matemini
Gel,gel,gel…

Bu şiir toplam 747 kez okundu.
21.02.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı