Nilgün Pakyıldız

Ah Benim Saf Sevdalarım

Ah Benim Saf Sevdalarım

Bileydim sende yürek olmadığını,
Gülermiydim,bakarmıydım yüzüne..
Yüreğimde kırdın bütün aynalarımı..
Eyvah,gözlerimin rengi sende kaldı..

Ah benim saf sevdalarım,
Benden uçup bulutlara karıştı..

Şimdi yanılgılar sardı her yanımı..
Simsiyah dumanlar kattın düşlerime..
Yanılgılara koşarken içimdeki yarış atı,
Yalnızlığımla en kuytularda bıraktın.
Görmezdim hiç,madalyonun tersini,
Bilmezdim,çiçekleri açmadan kuruttuğunu..

Ah benim saf sevdalarım,
Kuru bir çiçeğin kökünde kaldı...


Oysa ben,gecelerden yıldız yıldız kayardım..
Melekler düşerdi hep gözlerimden.
Berrak ırmaklardan şırıl şırıl akardım,
Dupduruydu umutlarım avuçlarımda..
Küçücük gülümseme,manalı bir bakıştı istediğim,
Ellerinde ömrümce hayal-i sükuta uğradım...

Ah benim saf sevdalarım,
Ulu bir dağın tepesinde kaldı...


Bileydim sende yürek olmadığını,
Verirmiydim yıllarımı,tutarmıydım ellerini.
Buz gibi erittin yalanlarında hayellerimi..
Eyvah gençliğim,kalbimin atışı,sende kaldı.

Ah benim saf sevdalarım,
Yedi kat yerin dibinde kaldı...

Nilgün Pakyıldız

Bu şiir toplam 542 kez okundu.
26.12.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı