Seda Nurbahar

Anne

Hasretim alev alev, ruhum üşüyor niye?
Senin de gözlerine hüzün dolar mı anne?
Her hatıra canlanıp, dillenip her saniye
Sarılıp kollarına sonra solar mı anne?

Gök maviyi unutup, tek kızıla boyanır
Hasret bağrını keser, can evine dayanır
Sanki düş sandalından, minik bir can uyanır
Sızan gözyaşlarını bir bir siler mi anne?

Rüzgâr ki uğul uğul mor dağlardan seslenir
Bulutlar mı, çağrıya onlar dahi hislenir
Gördüm ki fidan bile anasına yaslanır
Bir sesti, yardı geçti, daha deler mi anne?

Pınardaki hayalim iç çekerek ağlarken
Suya vuran yankısı yüreğini dağlarken
O sûret seni öyle saatlerce eğlerken
Göremeyen kör gurbet beni salar mı anne?

Ayşe Ceyhan

Bu şiir toplam 568 kez okundu.
11.05.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı