Mehmet SERTPOLAT

İçimdeki Kar

Dışarıda nazlı nazlı bir kar,
Bir kar ki,sanki içimde yağar.
Döner tarih,döner körpe yıllarım.
Böyle havalarda bu ev beni boğar.
Ve neden içimde hep kar yağar?

Dışarıda nazlı nazlı bir kar,
Bir kar ki kor gibi içimi yakar.
Çocukları kartopu oynarken hayallerim.
Ve içimdeki çocuk ortaya çıkar.
Geçit vermez zaman önümü tıkar.

Dışarıda nazlı nazlı bir kar,
Ben çaresiz ona,o bana bakar.
Çok eskilere uzanır da ellerim,
Hatıralarım bana kardan adam yapar.
Bu çocukluk hayallerimden kim bıkar?

Dışarıda nazlı nazlı bir kar,
Şimdi hatıralar içimi burkar.
Her karla depreşir de emellerim,
Sonra tükenir azar azar.
Çok sürmez birazdan güneş doğar.
Bu çocukluk hayalimi kim bozar?
24.01.2006

Mehmet Sertpolat

Bu şiir toplam 594 kez okundu.
14.02.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı