Kubilay SEYFİ

Ezelden Ebede

İnsan ezelden ebete bir yolcu
Bunun özü hakda saklı ey yolcu
Geldiğin an dünyaya ağlamaklı
Olmayasın dünyadan giderken ağlamaklı

Tüm mahlukatı bize hizmet için vermiş
Sevgi denen üstün basiretle donatmış
DÜşünde kullan aklını rezil olma dünyada
Gelmiyeceksin birdaha dünyaya kalmaz yaptıkların sanada

İnsan düşünüyor zaman zaman sevmi sevilmi
Ne sev ne sevil bu hayat rezilmi rezil
Gelmişsin birkere hengameye
Gerek yok yaratandan af dilemeye

İnsanlar kaypak olayların sahibi insan olunca icratlarda kaypak
Bunun kaymağını yiyen üç beş kaypak
Demezler hiç kendilerine geldik gidecez kalıcı olarak ne yapak
Ulan Düşünmesende adam ol manyak oğlu manyak

Gecerli olan tek mevzu var bu fani haytda
Ne halt yersen ye sanada klamayacak banada
Geldik gideriz yaratana
Bari yararlı bişey bırakalım arkada demesinler o bir kanara.

Kubilay Seyfi

Bu şiir toplam 652 kez okundu.
7.01.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı