kadir karagöl

senden sonra

yürüyorum durmaksızın umursamadan zamanı
ve sensizlik sokaklara çöktü yine
yıkılan hayallerde ömrümün sonbaharı
senden uzak sana tutsak yaşıyorum işte

hayatın kabusa döndüğü yerde
sarı saçlarında kaybettiğim gururum
beni anlasaydı koşardı ölüme
ölümü bekleyen idamlık mahkum

ve yalnızlığın sokağında meçhulum
kimsesiz kaldırımlar hatıran kalır
birgün şiir olur bulurum seni
o an anlarsın beni gözlerin ağlar
o an anlarsın beni gözlerin ağlar

Bu şiir toplam 532 kez okundu.
26.12.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı