İslahiyeli Aşık İsmail YILMAZ

ZAMAN GEÇMİŞ

Bülbül gibi eder ahı, sanki durur kafesde
Bu kadar gaddarlık olmaz, ne çıkar ki nazında,
Unutulmaz vaziyetler, zikredilir nefesde
Var ise mahzuru sende, bırak kalsın közünde.

Yaşatmasın bilen kişi, pek enderdir zamanda
Sevilmesin bilen kişi, mesut olur cihanda
Görünüşe aldanmamak gerekir ki nazarda
Olan olmuş, giden gitmiş, gitmemeli izinde.

Seversen beni severim ta ebedi ebede
Eller açak, dua edek ulu yüce mabede
Ben canımı esirgemem gördüğün ol rağbete
İnan bana, güven bana yalan yoktur sözümde.

Sevmek için konuşmalar asla yalan sayılmaz
Sev seveni her zaman sev, hiç tadına doyulmaz
Elden fırsat gider ise, ihtimal ki bulunmaz
Konan kuşu kaçırma sen, yakala hem tezinde.

Sevmek gayet iyi şeydir sevilmesin bilene
Bu sözüme dikkat eyle inanma sen yalana
Bir yazarsan beş yazayım, deme giden gelene
Sır bir Ali sırrı olsun, gizle daim özünde.

Az söyleyip çok dinleyen, insanlara layıktır
Gözetmeden kurşun atmak İSMAİL''e ayıptır
Küçük büyük bütün insan hürriyete sahiptir
Zaman geçmiş, kervan gitmiş yorgun olur dizin de.

İslahiye - Fevzipaşa beldesi-18.10.1964

Kaynak:''OZAN DERGİSİ''- Adana. Sayı:137-138, Ağustos-Eylül - 2003.

İslahiyeli Aşık İsmail YILMAZ

21 Aralık 2007, Cuma

Bu şiir toplam 655 kez okundu.
21.12.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı