Güler KAZMACI

DENGE

Elini ardına alıp başını yukarı
Bana bir bakışın vardı
Tutsak, mağrur, hüzünlü ve uçan.

Ben seni çözemedim
Bilemedim gözünün kenarını
Ve kanadının uçlarını,
Tenine, kokuna verdim kendimi
Ruhunun rahmine değemedim.

Bir gün dönüp geleceksin
Saçların yerleşecek dizlerime ya
Artık ben yokum
Bulduğun aşkın kalıntısı olacak.

İstanbul.

Kaynak:''OZAN DERGİSİ'' - Adana, Sayı:118-119, Ocak-Şubat - 2002.

Bu şiir toplam 1.446 kez okundu.
9.12.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı