kağan işçen (kagan_iscen)

Ötesiz Ayrılırdık

Ötesiz Ayrılırdık


kışladır gözlerin ömür nöbetime
sırım gibi olur bakışlarında sabrım
tiril tiril

hayallerine yakın acılarımın kuzgunuyum
ötesiz
elim kolum bağlı
beynimin baş köşesinde parmak uçlarının sadeliği
saplanır şimşeksiz bir karanlıkla yıkanmış yalnızlığıma
kıvranır şarkıların bittiği yerde
kıvranır içimde gözü dönmüş hançer gibi

yıldızlar sürünür sokağında anılarımın
rezil rüsva olurum
samanyolu düğümlenir boğazımda
kaldırımlarda sahipsiz çocukların sıtması
devler dünyasında ben çürümüş o eski fırtına
kanar gökyüzü penceremde suskunluğun
kanar geride bıraktıklarını düşünmeden

şimdi kim bilir kaç sensizlik uğunur yastığımda
kaç bensizlik silmiştir yanağındaki yangının sayrısını

hıçkırığını saklama sakın
bak bu bizim sonbaharımız
hiçbir yaprağımız tozlanmasın
raflardan dökülmesin kitaplarımız
hıçkırığını saklama sakın
sesin kalbimde saplı kalsın

yıllanır intihar düşkünü çocuksuluğumuz
bir kapı açılır vapurlarımıza önümüz aydın mı yoksa sevgilim
rüzgar nerden ne zaman eser belli olmaz
zamanla süslediğin o buruk avuntu bilmem ki ben miyim
ne de olsa çıkmayan candan ümit kesilmez

şımarık akşamlarımız olurdu gürül gürül solardık
gözlerin dalar özlerdin saksında büyüttüğün çocuğu
biz hayatın olurduk hayat bizim olmazdı bir türlü
sabahları yokuşa sürerdik geceler tek korkumuz olurdu
dallarına su yürürdü aykırılığımızın
ötesiz
ayrılırdık

anladığım caddelerinde salınırdı ince serpintisi
yüreksizliğinin
kurulu bir düzeni vardır her şey gibi umutsuzluğun da
son sözsüz bitmeliydi bu hece
ışıldayan iş saatleriyle ölürdük
yaşar gibi
ötesiz
ayrılırdık

kandırılırdık
söylenilmezliğin kollarında birer yabancı
kandırılırdık aldatırdı bizi kendi sesimiz
doğrularımızda kuşlar kanat çırpmazdı
yerli yersiz yalanlarımızı yalanlardık
şavkına tutunduğumuz o içten kopuk acı
sürerdi atını yanlışlarımızın dağına
kandırılırdık acılarımızın sahte atıyla
yollarımızın adı gelip çatardı
gelip dayanırdı bir yerde bir ayrılığa

ötesiz
ayrılırdık
ölürdük ışıldayan iş saatleriyle
yaşar gibi

ötesiz
ayrılırdık

Kağan İşçen





(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiir toplam 490 kez okundu.
5.08.2008 04:31:06

• Yorumlar
• Yorum Yaz