Kerem GÜLSOY (keremcem)

ŞAFAĞIN KARANFİLLERİ

biz mum ışığında
bataklıkta yeşermiş tomurcularız
biz zamanın prevanesinde
yeşermiş tomurcukların meyveleriyiz

biz sevenlerin dilinden
sevgi kelimelerini cümle yapan harfleriz
biz yıldızların altında
sevdayla uluyan kurtların sesleriyiz

biz yağmurdan sonra
asimanda renklere bürünmüş gökkuşağıyız
biz her mumun erimesinden sonra
mum altında birikmiş zelzeleyiz

biz her gündüzün ardından
gece asimanda ışıl ışıl parlayan yıldızlarız
ve biz her gecenin ardından
sabah hüzünleriyle şafağın karanfilleriyiz

biz her güneşin doğuşundan sonra
güneşe yüzümüzü göstermek için ağlayan gülleriz
ve biz her gülün soluşundan
acı çeken masum sevgi fedaileriyiz

biz ay ışığında
kitabı açıp kelimeleri okumaya çalışan
fedakar fedaileriz
biz kendi derdimizi unutup
başkasının derdiyle yanan sevgi fedaileriyiz

biz hayatın kendisiyiz
ve biz zalim insanların elinde
yoğrulmuş masum ceylan yavrularıyız
ve biz biz hayatın ta kendisiyiz

söz:kerem gülsoy

Bu şiir toplam 585 kez okundu.
12.04.2008 16:05:46

• Yorumlar
• Yorum Yaz