UMUT VURAL (umutvural)

SENDEKİ BEN…

Sensiz geçen her gün yaralıyor beni
Içimi sızlatıyor, acıtıyor,
Canım yanıyor…
Her saniye gözümün önünden gitmezken sen
Ulaşamamak, dokunamamak,
Aşamamak ördüğün o yüksek duvarları
Kanatıyor derinlerde bir yerlerimi.

Bekliyorum sadece bekliyorum
Elimden hiç birşey gelmeden
Çaresiz, mutsuz, umudunu kaybetmiş…
Düşünerek sadece seni düşünerek geçiyor
Herşeyin ilacı olan yalancı zaman
Hiçbirşeye ilaç olmadan
Acımı hiç ama hiç azaltmadan.

Özlüyorum seni,
Senle mutluluğunu bu dünyaya sığdıramayan,
Gözlerinin parıltısını sana borçlu olan,
Yeniden doğmuşçasına hayata sarılan,
Sendeki beni özlüyorum…
Ve yine yine yine aklımı hep meşgul eden
Seni özlüyorum…

Nefes alamıyorum sen yanımda yokken
Göremiyorum, duyamıyorum
Sözcükler cümlelere dönüşmüyor,
Konuşamıyorum…
Tüm duyularım kayboluyor
Hissedemiyorum…

Ne kadar zormuş sensizlik,
Yaşamak nasıl anlamsızmış,
Dünya dönerken herkes için
Nasıl da birden durabiliyormuş benim için
Senleyken sensizliğin farkında olmayan bu adam
Artık farkında…


UMUT VURAL
28.02.2008 Saat: 11.23

Bu şiir toplam 584 kez okundu.
11.03.2008 10:34:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz