sinem özen (zinemcim)

KARANLIĞIM.....

içi boş kapalı bir kutu gibiyim...
hani içini açsan da birşey bulamayacaklarından...
içimdekileri çoktan parçaladım...unufak ettim.
rüzgarından savruldu penceremden sonsuzluğa
kalmadı birşey kalamadı...
çünkü sana dökmüştüm ilk yapraklarımı ben
ama sonbaharımı yaşatmamıştın bana...ilk baharımdın..
şimdi ruhum sevginin farklı tonlarını yaşıyor
ama nolur ruhum çok koyulma ya da çok açılma
arada kal hep...zaten hep arada değil miydimki?
aradan bakmıyor muydum hayata?
hayatın aralıklarından aralamıyor muydum karanlığımı?...
karanlık...boş,katıksız,kopkoyu...
anlarmı ki bu anlamsız karanlık halimden?

Bu şiir toplam 479 kez okundu.
8.02.2008 11:17:24

• Yorumlar
• Yorum Yaz