(keke)

YÜREK KÖKÜ

soluğumuz kesilir ayın batışını
içerken düş kaplamalı taslarla...
ölüm alın yazınıza seslenir
ve edilirim kurban,sensiz gece sessizliğine.

avuturuz yürek bahçesini
ortasında tek kalan aşkın sabahsız düşümle.
ilkbaharın tanrısına sunarız sunaklarda kalbimizi,
özlerken hala kendimizi kendi içimizde.

kavuşmak kök kadar derindir
suskunluğumuzun karmaşasında.
sığar sanırdık sular avuçlarımıza,
oysa yoksul gönlümüze yağardı yağmur
küçük kayıklarımızın parçalandığı kıyılarda.

değilim sesin kadar asil
ve köleyim sabahına uçurumun,
solmuş dururken gamlı yaşam
bir mahkumun omuzları üstünde.


KIRLANGIÇ SOKAĞI ÖLÜMLÜSÜ

Bu şiir toplam 593 kez okundu.
23.10.2007 12:26:56

• Yorumlar
• Yorum Yaz