YALÇIN GÜLER (aydınlıkukala)

Kırıntılar

Bir kadın bilirim elleri siyah,
Saçları vardı siyah,
Uzadı…
Elimde kandı.
Şehirler vardı denizleri tutsak eden..
Onların da saçları ilmek olup
İsimsiz adamlara kaldı.

Şimdi bu koca ağacı kaldırıp atayım,
Yakayım suları sen yoksun diye,
Kedileri yorgun martlarda avluda bırakayım,
Toplayıp ellerimi günah uykularından
Bir harita çizeyim sırtıma en derininden.

Bir kadın bilirdim gözleri siyah,
Olmayan kelimelerle sevdim ben onu.
Ve iğrenç olurdu bakirelerin öpülen yerleri,
Gözlerini kapadığında uykunun yorgun demine.

İşte geldim!
Ben yalnızlık taciriyim diyen her kesin,
İnanıyorum diyen her kesin kapısına.
Ellerimde bir avuç gözyaşı getirdim.
Sevda kırıntıları getirdim.
Nihavent olur belki gönüllere.
Bunlar çalıntı aşklarınızdan kutsaldır.
Bunlar boyun eğmemiş bir yarin
Yüreği kadar kutsal
Bunlar anne derken iç çeken
Çocuğun nefesi kadar kutsal.
Alın ve çoğaltın…
Kim size verebilir
Romanlardan arta kalan bir aşkı.

Bu şiir toplam 371 kez okundu.
11.07.2007 15:53:29

• Yorumlar
• Yorum Yaz