yasar yön (yasar)

Üşüyorum Anne !

Bir zamanlar kanatların altındaydık
Ne güzel ısınırdık hiç üşümezdık
Şimdi tüylendık üctük bir bir yuvadan
Kanatlarım kısa ısıtmıyor üşüyorum anne

Dünyaya geldim ilk seni tanıdım
Gözlerime ışık oldun etrafımı gördüm
Yürürken tütünaçak dalım oldun tutundum
şimdi elimde tutannım yok düşüyorum anne

Beni niçe zorluklara göğüs gerdın büyütün
Göğsünde emzirip kucağında uyutun
Ellimde tutup beni yürütün
Şimdi yol gösterenim yok şaşıyorum anne

Hasta iken başımda dönner dururdun
Ağlarken göz yaşımı siller korurdun
Şimdi yadellerde gizli gizli,
Ağlarim göz yasimi sillenim yok anne

Cennet-i ı�la mevkin makamın olsun
Evliyalar embiyalar konu komşun olsun
Yanında yer ayirtim ansizim gelirım,
,haberin, olsun
Senin kadar kimse sevmiyor anne.
...............not.::::::::::::::
...........Tüm annele için.?
Hayata iken annelerın deyerini,
billelim,zira geç kalmiş oluruz.ben annemi bilerek hiç üzmedim,saniyorum....

yasar. yön Deutschland:::!

Bu şiir toplam 565 kez okundu.
11.07.2009 12:35:31

• Yorumlar
• Yorum Yaz