Fatih Teke (garipgönül)

Her gece

Dün’üm bugünüm aynı yerde
Zambaklarla geçiştiriyorum geceyi penceremde
Mevsim rüzgarları ve kahpe aynaların eşliğinde
Çırılçıplak kelimeler deniyorum kendimde

Hava garip bulut garip toprak garip
Bu gece her şey ölüme müsait
Sokağım suskun sonbahara bulanmış
Tüm çıkmaz yollar benden yanaymış

Biraz tütün sarısı alıyor beni
Uluorta ağlamaklı oluyorum çocuk misali
Gözpınarlarımda besliyorum zambakları
İçimde düğümleniyor yalnızlık çığlıkları


Bir nefes için dışarıya koşuyorum
Sokağın dönemecinde zambaklarla sarmaş dolaş
Yalnızlığımı görüyorum

Ben zambaklarla ölüyorum…

Bu şiir toplam 593 kez okundu.
28.01.2009 01:10:28

• Yorumlar
• Yorum Yaz