Ali Aydın
sen yoksun
Gece ibrişim yorgan ip ince, yaz geleli,
Bulutlar pamuk pamuk dağılıyor avucumda,
Yıldızlar göz kırpar, her biri esmer güzeli,
Ay, dolunay, gece lambası başucumda,
Mehtaplı gecede bir tek sen yoksun yanımda.
Kır çiçekleri ipek halı, sarı, kırmızı,
Cırcır böceği, elinde kemanı, anarak adını,
Nağme nağme söylüyor bizim şarkımızı,
Bülbül gülü öperken alıyor vuslatın tadını,
Aşk bahçesinde bir tek sen yoksun yanımda.
Sen misin karşımdaki yoksa deniz mi?
Çivit mavisi suları, andırıyor gözlerini,
Sahil ter kokun, buram buram yakıyor genzimi,
Hırcın bir kız gibi savururken saçlarını,
Dalgalar içinde bir tek sen yoksun yanımda.
Kaldırımlar kimsesizlerin uğrak yeri,
Sokak lambaları, yalnızlığıma arkadaş,
Her biri sihirli değneğiyle birer peri,
Bir de yalnız gezen yıldızlar bana yoldaş,
Issız gecelerde bir tek sen yoksun yanımda.
Tül tül bembeyaz gelinliklere bürünerek,
Meleklerin kanadında lapa lapa yağıyor kar.
Kardan adam kömür gözleriyle acı acı gülerek,
O güneşin, ben aşkın ateşiyle erirken azar azar,
Toprağa süzülürken bir tek sen yoksun yanımda.
Yakıyor gökte güneş, yerde kum, bir de sen,
Sen ürkek bir çöl ahusu, ben senin peşinde,
Çıkıversen karşıma, ah ne olur, gel desen,
Kavuşmayı hayal ediyorum, böyle düşler içinde,
Mecnunla dertleşirken, bir tek sen yoksun yanımda.
Zaman, karanlık dünyamda mum gibi erirken,
Yollarını gözlemekten, ruhum saçlarını ağarttı,
Gönlüm senin için en güzel çiçekleri dererken,
Gelmedin hasadında, gönlüm güllerini sararttı,
Bülbül ile ağlaşırken, bir tek sen yoksun yanımda.
Sonbahar sararıp solarken yorgun yorgun,
Biliyorum, ömrümün son demleri bu anlar,
Her gün hüzün, güneş solgun, hayat durgun,
Ölüm meleğini beklerken okunuyor ezanlar,
Son nefesimde bir tek sen yoksun yanımda.
Bu şiir toplam 712 kez okundu.
20.01.2007