(ayça)

............HAYAT............

Gitmek ya da gitmemek ,gidememek…
Çoğu zaman aklımızı karıştıran sorular…
Bu gece her zamankinden daha farklıydı sanki,bu gece biraz daha yorgun, KIRGIN,çaresizim beynimi kurcalayan sorularla yapayalnızım .isyan ediyorum her şeye.gitmek istiyorum çok uzaklara her şeyden uzak KAÇMAK istiyorum herkesten kendimden…

Çok ünlü bir filozof şöyle demiştir” DÜŞÜNÜYORUM ÖYLEYSE VARIM”..evet düşünüyorum ve varım fakat insanlar kendilerini çıkmazda hissettikleri zaman var olduklarını da hissedemeyebilir…bu söz zaman zaman beni rahatlasa da bazı zamanlar ben varım diyemedikten sonra düşünmenin hiçbir anlamı olmadığını da açıkça anlatıyor..


Bu gece kendimi bulutların üzerinden bıraktım her şeyi unutarak…içime çektim huzurun kokusunu,sevincin coşkusunu.gözlerimi kapattım hayal ettim sessizliği..rüzgarın sesi vardı bir tek ruhuma hitap eden namelerin sesi …sonunu düşünmeyen yaramaz bir çocuk gibi YEMİN ETTİM gökyüzüne ağlamak yoktu bu gece …

Dalgaların yönünü belirlediği ,yönünü bulamayan bir kayık gibiyim..demir atan büyük gemilerin şiddetinden korkan küçük bir kayık gibi kokuyorum ve ayak seslerinden uzak gitmek istiyorum. bıraktım kendimi dalgaların şiddetine ..sabır taşını okyanusların en dibine attım hüzünlerimin tek emanetini. yarım kalan cümleler gibi vazgeçmiştim geçmişimden..düşlerimde ki tek tutkunun peşinden gidiyorum …

Yoruldum artık hayatın acımasızlığından her adımımda dikenlerini batıran sahte bakışlardan,yalan sözlerden yoruldum artık..yüreğimin ilintisini tüm şehir duymuştu. kapkaranlıktı bu gece güneş hiç doğamayacak gibi karanlık , isyankar…
Susuyordu gökyüzü dinliyordu sadece yıldızların şarkısını..

İşte hayat bu dur; bazen sonbahar yaprakları gibi kırılgan,bazen ilkbaharın sıcacık müjdecisi,bazen de çığ düşmüş yüreğimizin soğuk gerçeği…

Bu şiir toplam 373 kez okundu.
7.11.2007 17:33:22

• Yorumlar
• Yorum Yaz