Mehmet Koyun (meh ay)
Benden Evvel
Dağın yamacından
eteklerine doğru bulutlardan emanet alınmış su,
yolunu arar.
Deli dolu, coşkulu, kayalara çarpa çarpa.
Bent tanımaz, engel bilmez.
Ta ki nehre ulaşıncaya kadar…
Kalbimde gözlerine hasret bir ırmak çağlar.
Var gücüyle deryaya dökülmek ister.
İçinde dağların hoyrat suyunu taşır.
Yokluğuna şikâyetçi…
Meğer aradığı senmişsin.
Dökülünce deryaya ırmak,
hemen durgunlaşır.
Kalbimden kalbine bir ırmak çağlar.
Ulaşır mı sana duygularım?
Benden evvel…
17.05.2014
Bu şiir toplam 559 kez okundu.
6.08.2014 20:24:04