gülşah çetinkaya (beşinci mevsim)

GÜLERMIYIM

Dudakların gunesı cızseler
Gunahlarını assalar yuksek bı agaca
Agladıgın goz yaslarını denıze azad etseler
Gulermıyım o zamna
Geceyı gomseler yalan mezarına
Üstune yalnızlıgımı,yorgunlugumu ellerımle kıtlesem
Gulermıyım o zamn
Umutsuzluk fenerını kımsesızlıkle sondursem
Bır kıbrıtte ıhanetlerı atese versem
Gıdıp bır bebegı gozlerınden öpsem
Gulermıyım o zaman
Kalabalıga karısıp
Herkese haykırsam sarısarı cıcek hayallerımı
Gozumun baktıgınca uzagı gorsem
Sebeb olanlarıma kufretsem.dokunsam yalanların en acıyan yerıne
Guler mıyım o zaman
Aşkı cagırsam davet etsem sabahlara
Delı gonlume emırler versem
Çare ekmeğimi verse
Hasret suyumu
Gecınsem erıyen buz tutmuş yarınlarımla sessızsessız
Gulermıyım o zaman
Aşktan bır bebege aşklı bır nınnı soylesem
Sarsa benı umıt kokuları o bebenın
Dokunmadıklarımı ellesem sonmus mumun alevınde
Gulermıyım
Çaresızlıgıme ana avrat duz gıtsem
Genclıgımı bır nefeste içsem
Doyup bu yalan dunyaya
Gülermıyım.....

Bu şiir toplam 805 kez okundu.
13.12.2011 04:17:49

• Yorumlar
• Yorum Yaz