aytekin gümüştekin
ben şairim
..ben şairim....
çıplak ayak ile koşarım kavgama...
küfrüm heybemde
küfrüm çıplak
küfrüm sana,kork hele hele...
bu dağlar bilir beni.
cayır cayır anarşistim...
zır deli küfür ediyorum işte
sütü bozuk kahpenin piç oğulları
ilahlarınıza karşı ben bir bıçak yarasıyım
tuz ile yıkamışım bin yıllık acılarımı
gör hele hele...
ve gün ortası korka korka susarsam
el etek öpersem namusuzum
ve acırsam tekbir ferdine katilin tanrıoğulllarına
duram....durma... vur beni beni...
ben şairim,fırtınalarda buyudum
dört parça kan kızıl
ağzım mis gibi yoksulluk kokar
her gece bir çığlık bir kıyamet koparım
ve gövdem uzanır zagroslara
halepçe gibi...
roboski gibi katli helalim
ve rojavada süngülenmişim,sonra bidaha vurmuşlar umuda biz kala
bidaha bidaha....
ben çocuk değilmiyim.
ben şairim...alacakaranlıklarda doğurmuş beni munzur
fıratın diclenin öfkesine benzer düşlerim
amed surlarında öfkem kavga kavga siktir çeker cehenneme
murat suyu en diplerde tanır beni
kandilde umu ile vurula gençliğim
her gece wan mavisine akar hasretim,suphana karşı keyf_i belayım
oysa ne çok inanmıştım kardeşliğe
neçok inanmıştım sözcuklere
kurdistanda anneler diri diri gömülür
ve babalar bir mezar sesizliği
bir atom kadar ağır.
siz susuyorsunuzya içinizdeki pezevenkle
bir umut daha vurula
mutlumusunuz şimdi.
gelde kufur etme aslını ....
gelde sarılma boğazına ben tanrıyım diyenin
gelde haykırma ,nerdesin ey canımsın dediğim.
içimde patlar küfürlerim.
tut elerimden ben bir asiyim.
kavgaysa kavga....
yüreğim sevdadan kara....
uzat ellerini uzat düşlerini uzat tükülerini....
yüreğinin dağlarından öpeyim
Bu şiir toplam 414 kez okundu.
18.09.2013 11:55:53