AHMET SAİT AKBEN
TAHRİBAT
Ne vakit odama uğrasam
Gözüm kalemlerime dalıp gidiyor
Elime kalemimi alıp sıkıca tutuyorum
Sonra aklıma sen geliyorsun
Kağıt ben oluyorum kalem sen
Beni sana yazdırıyor kader diyorum
Kaderim seni bana yazdırıyor
Anlarım halini kader her şeyi çözüyor
El yazım alın yazıma karışıyor
Aşk nedir diyorum okursa anlar diyorum
Gözüm sana takılı kalıyor
Sen geç fark ediyorsun beni
İçimden ‘bir ışık yak gönlüme’ diyorum
Anlamamandan korkuyorum
Bana yazdığın mektubu okuyorum
Konu senin duyguların olunca tebessüm doluyorum
Mutlu başlamışın sözlere
Mutlu bitsin diye umuyorum
Meğer sen nezaketle başlar
Sonunu büyük bir yıkımla sonlandırırmışsın
TAHRİBAT ın en büyüğü depremlerde kalır diye bilirdim
Henüz seni tanımadan önce.
AHMET SAİT AKBEN ( ASAKBEN )
Bu şiir toplam 460 kez okundu.
6.06.2013 13:20:44