Aydın Kahraman (aydınk)
GEL GÖNÜL GİDELİM
Gel gönül gidelim çok uzaklara
Gayri halimizden bilen kalmadı
Sinemde açılan derin yaraya
El vurup ta merhem süren kalmadı
ne suyu berraktır, ne havası hoş
gündüzü cezbetmez, gecesi nahoş
dönüp baktığımda ellerim bomboş
bir gün durmak için heves kalmadı
şöyle bir yer olsa, koşup gitmeye
dağların başında, cennetten köşe
ne hüzün, ne korku ne de endişe
yoksa yaşamaya merak kalmadı
Sevdim bir güzeli, sevmeseydim hiç
Sevda ne demektir, bilmeseydim hiç
Olmadı, dünyaya gelmeseydim hiç
Bir teselli, ümit veren olmadı
Uykular kayboldu, geceler zindan
Gündüzler geceden daha da zindan
Virane bedende usandım candan
Nedir derdin diye soran olmadı
Seni taştan taşa çalmalı gönlüm
Bu yaşımda Mecnun, Kerem’e döndüm
Yardan uzaklarda yaşanan ömrün
Ne sana ne bana hayrı kalmadı
03.02.2004
Bu şiir toplam 370 kez okundu.
22.05.2010 00:27:04